Bir şeylerin varlığının imkansız
olduğunu düşündüğünüz oldu mu ? Ben gecelerce düşündüm.
Her dinlediğimde farklı büyülendim,
her büyülenişim bir gecemi aldı benden fakat düşünmekten kendimi almış değildim.
Her gece aynı soru beynimi kemiriyordu. Unuttum derken hatırlıyordum, içten
pazarlıklı olduğumu düşünüyordum.
Varlık... Kafamı kurcalayan asıl
soru bu sanrım, var olmak. Nasıl var olabilir? . Bu nasıl olabilir?
Sonra ki evre; reaksiyon evresi ; hissetmek.
Nasıl böyle hissettirebilir? Beynimde bütün bunlar yaşanırken
annemin olduğu tamamen aklımdan çıkmış olmalı ki yeterince objektif
olabiliyordum. Beynim hala bir delik, bir kanıt arar durumdaydı. Çoğu gece
yalvarışlarla geçiyordu, yalvarıyordum.
Tanrım onu bana göster. Onu görmek istiyordum.
Korkuyordum... Çoğu gece bunun
için içtim. Dünya buğulanırken ve kararırken dahi hepsi bir birine benziyordu,
çokça aynılardı.
Ve tanrı beni duydu!
Yalvarışlarım yeterince kulağında
uğuldadı diye düşünmeye başlamıştım çünkü bir hak ediş değildi yıllar bana bunu
öğretmişti. Farkındalığımın üzerinden yıllar geçmişti. Yenilişlerimi
açıklayamadığım zamanlar çok yakında duruyordu.
Alelade bir gün, saçma sapan bir yer O’nu
gördüm!
Yeterince kırmızıydı ve beklediğim kadar
çekikti gözleri. Küçücüktü… Daha nefes almaya başlayalı ne kadar zaman geçmişti
ki? Doymuştu. Bu doygunluk nasıl olabilirdi? Hiç yara almadan sıyrıla sıyrıla
gözüme düşmüştü. Artık bir kanıtım vardı.
O oradaydı!
Bana dokundu . Çok korktum. Kaçmam gerek diye düşünüyordum,
oradan uzaklaşmalıydım ben ne yapıyordum, ne yapacaktım? Hissediyordum… Bu kadar uzaktan biri bana
bununla dokunabilir miydi? Beynim sorular sorup durdu ve sanırım bunlara bir
cevap veremeyecektim .
Biraz çok baksam rengârenk kristellenip
kaybolacakmış gibi dehşet verici, korkunç, tanımlayamıyorum! Sanırım kendime yeniliyorum... Dönüşüyorum. Engelleyemiyorum!
Ağlıyor musun?
Seni gülerken görmek daha çok hoşuma
gidiyor. Sahi güldüğünde beni görebiliyor musun? Onlar gözlerin mi? Görüyor olmaktan
haz duyuyorum. Şükürlere boğuyorum tanrıyı. Benim baktığım yere bakıyorsun. Sanırım
gideceğimiz yerin ne kadar güzel olduğunu biliyorsun daha önce gitmediğine
eminim bunu biliyorum. Peki, birazcık daha ellerini izlememe izin verir misin?
